Hasretinin Kara bulutlarýnýn Altýnda ezilirken ruhum, Boþ vermiþtin sevgimi, Ve benim Kemik ve etten Var olduðumu sanmýþtýn, Oysa ben; Sana olan Kar beyaz duygularýmýn, Ve düþlerimin Sýrlarýný saklýyordum.
Hasretinin Kara bulutlarýnýn Altýnda ezilirken ruhum, Baþý dik duruyordum, Ölümdü her saniye oysa, Kimseye söyleyemiyordum.
Hasretinin Kara bulutlarýnýn Altýnda ezilirken ruhum; Karným açtý, Sefildim, Öldüm, Ölüp ölüp dirildim, Öptüm resmini , Bir yetmiþlik devirdim...
Kara bulutlar, Ak bulutlar Olsun artýk sevgilim, Uçursun aþkýn olsun kanatlar
’Sevgilim hasret yakýþýyor mu bu güzel aþka’
’Sevginin olduðu yerde; kötülük olamaz’
19.03.2011 erdemli Cumartesi 21.55
Sosyal Medyada Paylaşın:
HASAN ÇAPRAZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.