Su yüzüne çýkar her þey vakti gelince
Her çýkmazýn bir çýkýþý
Her yolun bir baþý bir de sonu olmalý
Çevirsen gecenin öteki yüzünü
Bir ýþýk belirir þafakta gün görmemiþ
Çoðu zaman unutulur
Görünen köyler kentler
Tanýdýðýn tanýmadýðýn bir çok insanlarýn yüzleri
Ve sözleri
Dolaþtýðýn þehirlerin adlarý kalýr aklýnda
Ve de hatýrasý yüreðin bir köþesinde
Gün gelir kuþun kanadýndan haber sorarsýn
Ve bir resimde unutulan yüzünde gülümseme kalýr
Çakýr keyif bir düþ
Ýðne yurdasýndan görünen
Ve bir zamanaþýmýna uðrayan
Anýlar bile sürgün bir dün
Ömrünüzden hergün dün eksildiðinde
Bir kaþýk suda boðulur düþman
Bayraklar çekilir göndere içinde
Ve bir pencere ardýna kadar açýk
Düþdüðün dünya masalýnýn içinde
Sen
Bir yalnýzlýk çöker akþam oldu mu
Gecenin çehresine
Baþýbaoþ kalýr her aný
Ve her hatýra
Kuru bir yaprak gibi savrulur dökülür
Gezdiðin
Ve dolaþtýðýn dünyevi bir düþ ülkesine
Kýraðý dökülmüþ bir gül bahçesi
Göçebe kuþlar geçiyor mavi yüzünden
Karýþýp gidiyor gündüzler gecelere
Býrak koparma dalýnda dursun gül
Ay ýþýðý yaraþýr gamzelerine
Adýný ezbere bilir
Sen/in
Gökyüzüne uzanan bulut
Ve mavi pencerene uzanan yol
Derin bir bakýþtýr hudut
Kim tutmuþ ki elinden
Karanlýkta yurdumun..
Daha ateþ mi gül mü bilmez
Sayki ; emekleyen
Yürümeyi bilmeyen bir çoçuk
Sayki; karanlýktan ýþýða yürüyen bir çoçuk!!
Nurten Ak Aygen
30. 05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.