Fasulye kurusuyla, harfleri yazýyorduk Torbalar açýlýnca, baþlardý kokuþ günü Okuma ve yazmayý, bir yýlda çözüyorduk Eskiden kutlanýrdý, aralýkta fiþ günü
Uyu yat uyu dendik, yaþadýk sýza sýza Rüyamýzýn içinde, yorulduk geze geze Havasýnda olursa, annemiz o gün bize Sýkma köfte yapardý, kutlardýk lavaþ günü
Dutlarý hiç tatmadan, soramazdýk göç niçin Kimseye çaktýrmadan, aðlardýk için için Hazýrlýk yapýlýrdý, yaylaya çýkmak için Mayýs’ýn ortasýnda, baþlardý telaþ günü
Gamzeler vurgun yedi, sarpa sardý muradý Hayallerin ayazda, kýrýk kolu kanadý Bu nasýl çile böyle, dolmaz mý hiç miadý Zemheriden bahara, görmedik geçiþ günü
Bilmezdik demli çayý, kahvenin telvesini Yaylalarda çekerdik, hayatýn cilvesini Ömrümüzle bir tuttuk, dertlerin zirvesini Ellerin hatýrýna, gelmedi düþeþ günü
Mutluluk denen peri, bilemedik nereli Kirpiklerin yosunu, sandýk Kevser töreli Düþlemekten usandýk, can bedene gireli Lüksünde gözümüz yok, yeterdi salaþ günü
Düþ kondu kurulalý, gözlerime püsküllü Kirpiklere olmuyor, umutlar hoþgörülü Ýlahi emir mi var, anlamadým bir türlü Delibal’ýn felekle bitmiyor dalaþ günü
Celil ÇINKIR - DELÝBAL Sosyal Medyada Paylaşın:
Celil ÇINKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.