Nasıl Bakarım Yüzüne?
Kopardým salýncaklarýn zincirlerini,
çocuklarý kýskandýðým için
kýrdým ayaklarýný karýncalrýn,
atlý karýncalara binemediðim için
kazýdým tüm asfaltlarý,
patika yoldan baþka bir yerden geçmediðimden
hoyratým oldu iðde aðaçlarý,
söðüt aðacýndan baþka gölgede uyku yoktu
metropol boðdu beni,
köyümden baþka bir yerde nefes alamadým
insanlar tanýdým, karýnca yuvasýndan kalabalýk,
padiþah soytarýsýndan pervasýz,
helak eden kendini þarlatanlýk uðruna
bir aferine kýrk takla atan efendisinin huzurunda
yalan,
yalaka suretini görse ayýp dileyecek tüm renklere
insanlar!
ey! insanlar
baþýný kuma sokup,
ayaklarý bir yengeç gibi yandan sarkan insanlar
ayýbýn ayyuka ferman olmuþ
kendinden gizlenmen niye?
hangi kor daðlara attýn da kendini
kabul görmedin
sokup kýzgýn kumlara gizlediðin beden,
benden deðil, yanar gerisi duymaz
serden deðil
uyan!
uyanýk olduðun uykularýndan uyan,
gecelerinden utanýr oldum
ýþýklar,
ýþýklar gülümserdi,
yokluðunda tökezlemelerinden
kaç serçe yol verdi zifrilerin karanlýðýnda
hangi yýldýza tutunarak çýktýn merdivenini sevdanýn
bir sen olmadýn, kendi yanýnda
aðla,
aðlamanýn maðrifet perdelerinin aralandýðý
aysýz gecelerde
hýrçýnlýklar yarat,
bir amip soydaþýn olsun kendi hücrelerinde
amma,
unutma!
hangi uykunun düþleri bir zafer bayraðý dikmiþtir
zalimlerin kalesine
kale sen, bayrak sen,
uyku senden olduktan sonra
utanýyorum,
ne çaresizliðimden,
ne de imkansýz gayretlerimden
allak bullak olan, dost kulaklarý açýp,
eþþek postuyla kabuslarýma giren
yedi dümeni kýskacý altýna alýp
gün yüzü görmemiþ çoçuklarý ezen,
insan olduðuna inanýp,
insan bedenine bürünen
ölüm kertenkelelerinden.
nasýl,
nasýl bakarým varolan bedenimle,
hakikatýn darýndakilere
topraða kapansam,
bir tokat misali suratýma vuracak benliðimi
toprak ana
nevrin nihaytinden korkak diye
örseleyip, hayatýn nadasýnda
bir sonraki kýyametin
ilk þamatasýyla aklýn rihterine koyacak
insani dercem kopuk diye.
gelin,
gelin ey insanlar!
kurup akýlýn rihterini
on üzerinden on ölçüm alalým insanlýða
tarümar olsun
bütün zalimlerin rasathaneleri,
gülsün mazlumlarýn yüzü
gülsün,
gülsün
gül
.............
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.