ADINI ŞİİR KOYDUM (33.)
Adýný sen koydum içimde ki boþluðun
Hayat bana acýmasýz baktý nedense
Oysa benim emellerim baþkaydý
Sende anlamadýn beni nedense
Birden yalnýzlýk çöktü yüreðime
Senden baþkasýný görmüyor gözüm
Gözyaþlarýmda sakladým seni
Aðlarsam düþecek kirpiklerimden
Her þeyi unuttum ben senden baþka
Ah sevgili gidiþine alýþamadým
Hasretin aðýr geldi dayanamadým
Gözyaþlarýyla kendimi avutmadým
Anýlar yetmiyor sevgili yetmiyor
Ben sensiz yapamadým olmuyor
Dudaklarýnýn dudaklarýma iþgalini
Sende bulmuþtum lezzetini
Yüreðime yer etti sevgi dolu sözlerin
Gördüðüm en güzel rüyam oldun
Ve geleceðe dair umutlarým
Yüreðimde ki sevgi senin eserin
Adýný her daim sayýklar dilim
Ýçimde yanan bir kor gibisin
Ne yaptýysam olmadý
Bir türlü unutamadým seni
Uyku nedir gece nedir unuttum
Sensizliðin acýsý gecelerimde saklýdýr
Bu acýlar yüreðime dalga dalga yayýlý
Ýsmini diyemediðim sevgili
Þiir koydum ismini
Fatma Ayten Özgün
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fatma Ayten Özgün Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.