OLMAK YANA YANAYDI.!

Kimse kalmýyor bu dünyada.
Son randevun,
senide saracak olan kara toprakla!
...
Büyümek için yaþanan her acý,
ruhun heybesine mýhlanmýþ.
Kahrede kahrede...
...
Olmak,
yana yanaydý ya.
Ya ölmek?
...
Ya sevmek ya özlemek?
...
Anlamaz bunlarýn ne olduðunu,
ham bir yürek!
...
Nerde nasýl tanýmýþtýn beni?
’’Ne adýný bilirim ne adresini’’
dediðimde;
duymamalýydým yüreðinin çýðlýðýný.
Hatta,
bakmamalýmýydým geriye,
bana ilk darbeyi vurduðunda!
...
Kolaydý gözümden düþmen.
Bunun içindi sanki tüm çaban!
...
Son oldu zaten.
Bir daha mümkün olmadý sana inanmam!
...
Göz yaþlarýn yalan!
Hasretin yalan!
...
Bir oyundan ibaretti yaptýklarýn,
bir ün için her þeyi biliyorum.
Gönlümün ahý sevgimin vebali boynunda.
...
Ben,
bir zalime insan dediðim için,
kendimden özür diliyorum.
...
T.C Nigâr Güler.
29.05.2016
Sosyal Medyada Paylaşın: