BELALI DOST
BELALI DOST
Ey benim aziz dostum, sensiz günler geçmiyor
Zaman amansýz düþman, ancak senle gülüyor
Dünyaya bedel meþkin, ruha tatlý sükunet
Ne gam, ne de kasevet, kafa bulut, uçuyor
Bol su yanýnda peynir, biraz da kavun cacýk
Her bir dublen gaipten, gülümseyen yaratýk
Kaçýrýrsak dozunu, olursun hep münafýk
Dostmusun, düþman mýsýn, kimseler de bilmiyor
Ah bir durabilseydin, þiþelerdeki gibi
Kafalar tatlý kýyak, bulmazlarsa dibini
Neþe, keder, alýþmýþ, sende arar kendini
Bir acaip nesnesin, kimse sýrra ermiyor
Keyfe oynak havasýn, hem yoldaþsýn kedere
Menþein üzüm suyu, þifamýsýn her derde
Anlarsa ders verirsin, kendini bilmeyene
Sen mektepsin hayatta, okumayý bilene
Davut Tunçbilek/Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.