Ağlama...Gözlerim
Yalvardým gönlüme sevme dedim sevme ne olur
Söz dinletemedim kolaymý sanýyorsun aþký
Býrak bunun peþini olmaz yorulma boþuna
Aðlama gözlerim deðmez zalim bir sevgiliye
Sabah olduðunda hergün bakardým dýþarýya
Belki gelirde haberim olmaz diye beklerdim
Yeterki razýydým katýksýz kuru ekmek yemeye
Aðlama gözlerim deðmez zalim bir sevgiliye
Yanan Yüreðimde fýrtýnalar eserken sensiz
Üzerime kara bulutlar çöktüde daðýlmaz
Hep adým atýþýný hayal ederken yollardan
Aðlama gözlerim deðmez zalim bir sevgiliye
Gelsende yanýma dindirsen acýyan yerimi
Sürsen yanaklarýný yanaðýma ellerinle
Verseydin sevgini sürmeli güzel gözlerinle
Aðlama gözlerim deðmez zalim bir sevgiliye
Duvara yasladýmda baþýmý yastýk yerine
Dertlerimi bilen teselli eden gecelerde
Nebir uyku kaldý bedenimde nede bir derman
Aðlama gözlerim deðmez zalim bir sevgiliye
Birçift sözüm olacak karþýlaþtýðýmýz anda
Kurþun gibi dert olsun içine bir ömür boyu
Acý çekiyorum her nefes alýþýmda sanki
Aðlama gözlerim deðmez zalim bir sevgiliye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.