MOR'A ÇALAN EFLATUN GÜLÜŞLERİM VARDI BENİM

Köpük köpük dev dalgalarýn üstünde
kalpten terasý olan duygu kafe’sin de
Bir yandan denizi seyrediyor
bir yandanda bol köpüklü kahvemi yudumluyorum
Yaþlý bir beyefendi belirdi yanýbaþýmda
baþýný hafif öne eðerek Selam verdi ve
izninizle biraz oturabilirmiyim dedi
Bitkindi
tabi buyrun dedim
Çok çile çektiði yüzündeki çizgilerden belliydi
Belliki çok badireler atlatmýþ
belki aç kalmýþ açýkta yatmýþ
belki de sevdiklerinden ayrý kalmýþtý ama beyefendiliðinden hiç ödün vermemiþti
Deniz’e bakarak bir þeyler mýrýldanýyordu
Merakýmý mazur görün efendim
Kimsiniz ne söylüyorsunuz dedim
Usulca baþýný çevirip derin bir iç çekerek gözlerime baktý ve gülümsedi
Ben efsunlu þairlerin þiir iksiriyim
tanýþalým
Adým hece
dedi

Bol köpüklü bir kahveye ne dersiniz dedim
Eyvallah dedi
Bizde tanrý misafiri ikramsýz gönderilmez
Kahvelerimizi içerken
bi kaç þiir okudu
bende çýt yok pür dikkat dinliyorum
Birazda sohbet ettik Þiir’e dair
Ayaklý kütüphane gibiydi
hayran kalmýþtým
Þiir’e ilgisine
Edebiyat bilgisine
Dünya görüþü ve mütevazi duruþu takdire þayandý

Güneþ gelinliðini giyinmiþ nazlý nazlý süzülürken evine doðru
Balýklarýn þuh kahkahalarý delirtiyordu dalgalarý
Þimþekler þakýyordu bulutlarýn üstünde
Deniz Anasý korkak ve ürkek
Yunuslar yalpalýyor kumsalda
Rýhtýmda ateþ böcekleri dans ediyordu gemilerle
Gök yüzünden yaprak yaprak savrulan kelebekler kýyýya ulaþabilmek için
saatlerce kürek çektiler
Nilüferler okyanuslara yorgan olmuþtu
sýð sular üþümesin diye

Geceyi yaran bir sessizlik çöktü yýldýzlarýn üstüne
Ay dede aðýr aksak yükseliyordu tepelerin ardýndan
Bulutlar göz yaþlarýna boðuldu hüzünlü þarkýlarýn sevda nidasýndan
ve
pamuk amca vedalaþmadan gitmek istedi onu üzen duygulardan
Nereye yolculuk dediðimde
Þairlerin ve umutlu þiirlerin yüreðine uçuyorum
Hoþcakal dedi

Ulak ulak umut kýrýntýlarýný doldurdum yüreðimin heybesine
Hece hece arþýnladým sevda yollarýný
Acýyý kederi hüznü katýk edip ekmeðime
Þiirlerle yamadým gönlümün yýrtýklarýný
Hayallerle emledim sol göðsümün altýndaki yanýklarý

Þiirler ak saçlý sayfalara döndü dönmesinede
bize yine gurbet yine hasret göründü
ve
Yine yüreðim tam orta yerinden iki ye bölündü

Mor’a çalan eflatun gülüþlerim vardý oysa
Sevdiklerimi sýlada býrakýp gurbettin engebeli yollarýný tuttuðum günden beri
bi türlü aðarmak bilmediki kara düþlerim
Zor oldu zifiri gecelere çiseleyen pembe umutlarýn peþinden kanter içinde maraton koþuþum
Belki de fuzulüydü Meleklerin ellerine zamansýz doðuþum

Nafize
Sosyal Medyada Paylaşın: