Nedir bu içimdeki sýzý bilmem
Yoksa sevdayamý düþüyorum yeniden
Sahi
Bu kadar aptal olabilirmiyim gerçekten…
Biliyormusun belkide gerçekten aptalýmdýr
Sabahlarý ilk aklýma sen geliyorsun
Yani güne senle baþlýyorum
Sonra yola çýkýyorum
Yolumu deiðiþtiriyorum
Hani olur ya görürüm diye
Bir an bile olsa
Çoðu zaman göremiyorum seni
Olsun diyorum; belki yarýn… yarýn görürüm
Bir umut iþte
Ama arada bir de olsa görüyorum seni
Þöyle göz ucuyla süzüyorum
Yüzümde bir tebessüm… Ýþte günün en güzel aný
Bilmiyorum ne oluyor bana
Seni göremeden geçen her gün
Yüreðimde bir sýzýyla uzanýyorum yataðýma
Bilmiyorum ne yapsam
Bir þark tüccarý kurnazlýðýyla mý çýksam karþýna
Yoksa
Sinsi bir avcý gibi düþsem peþine
Bir ceylan ürkekliðindeki seni
En savunmasýz anýnda mý yakalayýp
Çýksam karþýna
Yada
Alýp yüreðimi elime
Dikilsem mi karþýna
Bilmiyorum ne yapsam
Belki de en iyisi
Yine seni , senden habersiz
Uzaktan izlemektir
Sebepsiz yere
Hani durup dururken
Seni özlemektir belkide güzel olan
Yahu; nedir bu içimdeki sýzý
Yoksa sevdayamý düþüyorum yeniden
Sahi
Bu kadar aptal olabilirmiyim gerçekten…
Evet insan bu kadar aptal olabiliyor
Hemde gerçekten
28 Mayýs 2016
Mehmet Kadri GÜVEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.