Bulutların Sancısı...

kaderim de seni tanýmakta varmýþ
olurken tüm güzellikler bana yabancý
ne eylersin gönül bu sabahýn akþamý
alsa da beni benden yarýnlarýn kaygýsý...

gözlerim yolda kalmasýnlar da ne yapsýnlar
hasretin goncasý ölüm kokusu gibi
býrakmýyan ellerim var bulutlara uzanan
bu ne yakýnlýðýn ne de uzaklýðýn ifadesi...

hayatýn çekmecesine girmiþim bir kere
unutmaya yüz tutmuþ olsa da zaman
neylesin bu da bir can ömre ziyan
ne çeken var içinden ne de çýkaran...

yaz bir daha yaz belki de ben bunu hak ettim
dermansýz derdin de bir yüz ölçümü varmýþ
ne eni belli ne de uzunluðu sonsuzluða mahsus
hiç arama beni bendeniz sensizlikte mapus...

niyazlarým kurþunsuz bir silaha benzer
maviler aðlýyor hüzünleri göz yaþlarý
belki sen de sanýyorsun yaðmurun damlalarý
tutmak mümkün mü ki bunlar bulutlarýn sancýsý...

(Berlin,28.05.2016)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: