ELİN OĞLU ELİN KIZI
Önce gözlerimden girdin içeri
Seviyorsun sandým
Her fýrsatta koparipta ipleri
Köprünün diðer yakasýnda kaldým
Geçtim nehirleri gölleri
Bir kaþýk suda bogdun günleri
Mutlu olmak için kurulur yuvalar
Saðlýk hastalýkta sonuna kadar
Düþüveriyor insan biran da çukura
Birde gamsýz olursa sevda
Acýmiyor el oðlu elin kýzý birbirine
Deniz kýyýsýnda yeþil bahçeli bir ev
Uçuþan kelebekler koþturan bebeler
Bir bizim sanýrdým böyle hayaller
Gitmiyorsa gitmiyormuþ sevgili
Þimdi sesiz kaldýðýna göre
Gece çökmüþ tüm güne
Düþünüyor insan yillar geçtikçe aradan
Tanýmazmýþ insan insaný beraber yaþamadan
Ne diyeyim ki artýk sevgili
Kavuþmak ne kadar bahar olsada
Ayrýlýk hep kýþ geliyor,yalnýzlýða
Üþüyor hayallerim uzaktan uzaða
Uçup gidesim geliyor bakarken yýldýzlara
Acýmazmýþ el oðlu el kýzý birbirine.
28.5.2016 saat 18;22 Hatay
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.