Kusuru yoktur aslýnda gecelerin, O hep yanýmdaydý, aynýydý, Sen gecelere benzedin. Saçlarýnda siyah’ýný gördüm, Onun gibi Estirdin. Gözlerini gökyüzünde gördüm, karalarýn arasýnda yýldýz gibi parlýyordu gözlerin. Sonra gözümü bir ýþýk sardý , Ay gibi beyazdý tenin, Dokunmak istedim uzaktýn, eriþemedi ellerim. Geceler hep aynýydý sen gecelere benzedin. Herkezin uyuduðu vakit çýka geldin, Bir rüya gibi bitmemeni istedim, Kendimi zor tutuyordum, kapanýyordu gözlerim. Bir hayal gibi seni yaþýyordum, Bitmesin istedim. Geceler hep aynýydý sen gecelere benzedin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emrah Eser Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.