Hazan Mevsimi

Ne hazanlar gördük bunca ömürde,
Onun da yönü hep bahara çýkar.
Yapraklar dökülür, düþer yerlere
Her gecenin sonu sehere çýkar.

Asýl olan köktür, dallar, gövdedir,
Kuzgunlar havada sýrtlan avdadýr,
Renkleri kýzarmýþ demir tavdadýr,
Bütün müktesebat Nehar’a çýkar

Faydasýz sözlere gönül kapalý,
Ayný gördü gözler körü, topalý,
Sanmayýn elimiz çifte sopalý,
Bizde bütün yollar þüküre çýkar.

Yalaný gerçeðin üstünde tutsan,
Yollara düþenle ters adým atsan,
Selam verdiðimiz çamura batsan,
Sadece hüznümüz kahýra çýkar.

Biliriz her insan yolunu seçer,
Kimi köprü kurar, kimisi uçar,
Kimisi etrafa ýþýklar saçar,
Kiminin yollarý nahýra çýkar.

Yeise kapýlýp vaz geçme sakýn,
Ne gece güvenli ne gündüz tekin,
Omuzunda heybe elinde çýkýn,
Doðruya uyanlar tahire çýkar

Sosyal Medyada Paylaşın: