Daðlara sýðýndý Kenan, Allah’ý unuttu ne yaman Dalgalar kaynýyor her yandan Gök aðlýyor üzüntüden, Nuh yakarýyor merhametten, Bak oðlum inat etme kibrinden, Kaçamazsýn Allah’ýn kahrýndan Olmam senin olduðun yerde ben, Ben býktým senin nasihatlarýndan Olacak oldu sen seçtin bunu Kenan, Evladým da olsan hayâ ederim asilikten, Allah’ýmsa bizi birbirimizden ayýran Kahrolsam da git artýk karþýmdan, Af dilemekten baþka ne gelir elimden, Ey oðul! Yaktýn beni tam yüreðimden… Anlamadýn ama canýmdan can gidiyor her an! Göreceksin böyle dönmeyecek bu devran Yol yakýnken hayâ et ve kendine gel utanmazlýktan, Acýnacak durumda acýmaz o içindeki þeytan, Yer demir Gök bakýr Allah’tan korkta utan!
27.05.2016/10.00.Yenidoðan/ÝST Erol KEKEÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
TİLHABEŞLİ FİLOZOF Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.