ESİP G/İTTİ

Ne kötü sözüm vardý nede açtým aðzýmý
Öyle sebepsizce yar kendince küsüp gitti
Gitme diye önüne koydum kendi özümü
Dinlemedi beni yar baþýma basýp gitti

Aklým ermedi onun bir türlü fýtratýna
Ne dedi ise razý oldum bütün þartýna
Durduk yerde oldu da deli poyraz fýrtýna
Dalýmý kýrarak yar ömrüme esip gitti

Dünya isterse batsýn artýk kimin umrunda
Beni býraktý çölde bir kaktüs durumunda
Ecelim gelsin diye tek yaþamak zorunda
Hayatla aramda yar baðýmý kesip gitti

Zehir zemberek sözler sarf ederek dilinden
Ardýna koymadý hiç ne gelirse elinden
Yaðlý bir urgan yapmýþ saçlarýnýn telinden
Zulüm dar aðacýna o yar beni asýp gitti

Murat meral

CAN DOSTUMUN KALEMÝNÝDEN


Senin olmadýðýn bir hayata gülemezken
Ecel gelse baþýma sensizde ölemezken
Caresiz naçar kalýp dermaným bilemezken
Kýþ günü zemheride kavurup kasýp gitti ...mine kucuk
Sosyal Medyada Paylaşın: