Bir bulut düþün içi çok dolu olsun, Bir yaprak düþün,dalýnda son kalan ve rüzgarda savrulan Bir çocuk düþün,soðukta titriyor ve ýsýnmak istiyor.
Bir kibrit düþün yana yana sönmüþ ve arkasýndan izler býrakmýþ. Bizlerde böyleyiz. Son demlerdeyiz. Küçük bir mutluluða,iyi gelen bir cümleye hasretiz. Ama farkýnda deðiliz.
Hepimizin içi dolmuþ yaðmaya hazýr bir bulut aslýnda. Hepimiz bir rüzgar, Bir çocuk, Ve de biraz yorulmuþ bir insanýz yeryüzünde.
Bu dünyadan yolumuz ayrýlmadan önce kýrmayalým kimseyi. Býrakmayalým yalnýz. Ýçimizdeki o masum çocuðu yitirmeyelim. Olur mu ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
özlem91 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.