Nefret Ve İç Döküş

Hiçbir mutluluk resmine yakýþmýyor yüzüm
Nereye baksam keder, nerede görünsem hüzün
Neye inanacaðýmý bilemez oldum
Kime kýzacaðýmý göremez...

Kendimi hapsettim kendi yalnýzlýðýma
Hiçbir þeye inanmaz oldum,
Her þeyi kabul etmekle birlikte.

Hayal mahsulüymüþ her mutluluk
Üzerimde büyük bir yük, bu durgunluk

Ýnsanlarýn sözleri kulaklarýmý týrmalýyor
Ýnsanlarýn düþünceleri beynimi yumrukluyor.
Vicdanýmý öldürüyor insanlarýn gerçek yüzleri.

Ýnsanlarý öðrendikçe
Hoþgörüyü unutmak istiyorum.

Kulaðý duymayan ve yarýþmada birinci olan kaplumbaða hikayesi
Gelince aklýma;
Gülümsüyorum.

20.02.2015

Sosyal Medyada Paylaşın: