İMDAT ALLAH’IM!

Daha ne diyeyim hal böyle iken
Arzuhal utansýn, beyan utansýn
Yalaný yalana, yamayýp diken
Baþý kumda, kýçý, ayan utansýn

Benlik duygusunu kaldýrýp rafa
Dikip de burnunu ,arafa, kafa
Zalimler indinde, katýlýp safa
Kýrýp çizgisini, kayan utansýn

Eðer seçmiyorsa, eðriyi, düzü
Demek ki kapalý gönlünün gözü
Unutup yemini, verdiði sözü
Dönüp ikrarýndan cayan utansýn

Dilini uzatýp, namusa, ýrza
Boyunu aþmýþsa yediði herze
Sonunda sarýlýp sünnete farza
Ayeti, hadisi, sayan utansýn

Utanmak kadýna mahsussa eðer
Nerde kaldý inanç, o ulvi deðer?
Seninki ne töre, ne dine sýðar
Þeytanýn þerrine, uyan utansýn

Aldýrýp abdesti, döküp suyunu
Ardýndan eþeler, senin kuyunu
Cümle alem bilir, Yezid huyunu
Aklayýp paklayýp, yuyan utansýn

Adil deðil ise, kadýyla, hakim
Ýnþallah duyulur feryadým ahým
Ýmdat ey Allahým!Ýmdat ey Þahým!
Sarýðý, cübbeyi, giyen utansýn….
Düzenin çarkýna, uyan utansýn…


Þefika TÜRK Baðrýyanýk
25-05-2016
Burdur
Sözümüz; Her türlü herzeyi yiyip, diline, mukaddes deðerleri dolayanlaradýr.
Sosyal Medyada Paylaşın: