Sarsıntı

Ýþi ters gidince insanýn bir kez,
Düz yolda takýlýr taþa ayaðý.
Felek, kefen için vermeyince bez,
Þaþýrýr bilemez, ne solu-saðý.

Maddiyat sarmýþtýr insan gözünü,
Düþünmeden deyiverir sözünü,
Tüm bunlar üzmüþtür O’nun özünü,
Kahrýndan geziyor, hep taþý-daðý.

Geldikçe geliyor dertler üst üste,
Dizilmiþ sýraya olmuþtur beste,
Eðer bütün bunlar etmezse hasta,
Erir yüreðinde kalmaz ki yaðý.

Gönül bahçem sevgi ile beslenir,
Kime aðzýn açar, kime seslenir,
Sözde bin bir bezek ile süslenir,
Baharda hazana dönüyor baðý.

Dertli, söyler fakat dinleyen var mý?
Sözü bitirelim, böyle karar mý?
Gerçekten suçluyu herkes arar mý?
Boþ yere çok yedi meydan dayaðý.

ERDEMLÝ-16 Mayýs 2016 Pazartesi
Cafer AKSAY

Sosyal Medyada Paylaşın: