ÇOCUKTUM BEN ESKİDEN
Hele bir dönün bakýn,þu yorulmuþ halime ,
Dertler yýkmazdý beni,çocuktum ben eskiden ,
Sevgiden baþka kelam ,laf düþmezdi dilime,
Aþklar vurmazdý beni ,çocuktum ben eskiden...
Özlediðim tek þeyim,topacim ve bilyemdi,
Sokaðým benim için, yürüdüðüm türbemdi,
Annemin sýcaklýðý,yöneldiðim kýblemdi,
Hayat yormazdý beni,çocuktum ben eskiden ...
Bilirdim doðruluðu,þaþmadým hiç yolumdan,
Medet ummadým birgün,dilenmedim kulundan,
Gün görmedim dünyanýn, parasýndan pulundan,
Alem sarmazdý beni , çocuktum ben eskiden ...
Ne güneþin doðuþu,ne de ay’ýn batýþý,
Ne de bir dilencinin,acý dolu bakýþý,
Avuçtan kayýp gitti,zamanýn yakarýþý,
Yýllar bilmezdi beni,çocuktum ben eskiden ...
Dildar’ým hani nerde,biriken o hayaller,
Bir bir yok oldular bak,beslediðim umutlar,
Kapandýlar açýlan,sevgi dolu tüm yollar,
Yalan bulmazdý beni,çocuktum ben eskiden,
Eller görmezdi beni,çocuktum ben eskiden ...
Cihan BERDÝBEK__24.05.2016
Saat:22:13
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.