İSYAN (30.)

Sensiz nasýl da tenha bu þehir
Koydan yýldýzlarý çalmýþlar bir bir
Sensizliðin acýsýný yaþarken ben
Yýldýlar alýnmýþ umurumda mý

Nasýl düþünürüm yýldýzlarý
Bu hoyrat yýldýzlar bu gökyüzü
Sen bilmezsin nasýl yaþanýr bu þehirde
Bir baþka kokar havasý

Acý mý acý tatsýz mý tatsýzdýr suyu
Senin yokluðun sarmýþ her yaný
Sokaklar ýssýz sessiz
Ürkütüyor beni bu sessizlik

Ýçim ürpermeyle doldu neredesin
Þimdiye kadar aydýnlýk olan dünyam
Karardý birden kaybettim yolumu
Sana ulaþmak için bin bir ümitle

Arar dururum seni neredesin
Parçalanmýþ hayatýmýn atomlarýn da
arýyorum seni neredesin
Bir ateþ düþtü yüreðime yaktý tümüyle
Söz vermiþtin hani baharda gelecektin

Her taraf rengarenk çiçeklerle dolmuþ
Kimileri açmýþ kimileri solmuþ
Her tarafta cývýl cývýl kuþ sesleri
Ne söz vermiþtik birbirimize

Ümitlerimiz hep anýydý seninle
Onca yeminler etmiþtik hani neredesin
Söz vermiþtin gelecektin baharda
Hadi gel artýk mevsim bahar ya

Fatma Ayten Özgün






Sosyal Medyada Paylaşın: