Yeni hayatýmda sen yoksun gayrý
Kendime baþka yol çizdim be gülüm
Ýki el gibiyiz yolumuz ayrý
Senden bütün baðý çözdüm be gülüm
Bir gün anlamdýn sen tatlý dilden
Ayýramaz oldun dikeni gülden
Ben ne dersem çaldýn hep ayrý telden
Sonunda kafayý bozdum be gülüm
Bunca yýl elinden ben neler çektim
Düzelir diyerek boynumu büktüm
Pes ettim her þeyi satýra döktüm
Ettiðini bir bir yazdým be gülüm
Bir garibim böyle kendi halinde
Nideyim hiçbir þey gitmez yolunda
Kupkuru ýpýssýz gönül çölünde
Aþkýma bir mezar kazdým be gülüm
Bir kez aðzým yandý aþkýn közünden
Kapattým gönlümü senin yüzünden
Býkýp usandýrdýn edan nazýndan
Gayrý dert çekmekten bezdim be gülüm
Eller karadýkça ben seni övdüm
Piþman olup kara baðrýmý dövdüm
Âþýk Ramazan’ým niye çok sevdim;
Diye hep kendime kýzdým be gülüm
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepe köy
26.NÝSAN.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.