bir meçhul bahardýn doldurup koynuna yaðmurlarý ve takýlýp makamsýz bir rüzgarýn kuyruðuna ardýnda arsýz kýrmýzlar býrakýp giden...
oysa zamasýz bir göçtü bulutlarýn ki daha mutlu sabahlarýn güneþine mevzilenecektik ve çocuk sevinçlerimizi serip daðlarýn gölgelik yerine ceplerimize rengarenk eþkýya sevdalar dolduracaktýk ve daha düþüp düþüp birlikte aðlayacaktýk sen yüzümün kirini silerken ben gözyaþlarýný içecektim...
gel gör ki içli þarkýlar söylüyorum þimdi ve gül bahçeme zemheri tohumlarý ekiyorum boy boy ki yüreðimin arasýnda sana çýðlar büyütebileyim...
gün mor a dönüyor sevgili kalkmalýyým artýk son yudumda yine seni içtim ki bit pazarýnda ikinci ele düþmesin sevda... Sosyal Medyada Paylaşın:
murat şahin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.