SEN DEĞİL MİSİN?

Cemre düþtü gönle, dilde söyledim.
Önce tattým, sonra tarif eyledim.
Cahili çevirdin arif eyledin.
Kendimi bulduran sen deðil misin?

Ýlk ok saplanýnca feryadým ahým,
Arþa çýkýyordu, yoktu sabahým.
Çöllerde çaresiz yanarken ruhum.
Deryaya daldýran sen deðil misin?

Yüzümü güldüren, alný ak eden.
Onur kazandýran, gönlü tok eden.
Benliðimi zehirleyip yok eden,
Zehir-i Baldýran sen deðil misin?

Daima sevdayý sayýklýyordum,
Gönlümü de arada bir yokluyordum.
Ýçimde asi bir ben saklýyordum.
O beni öldüren sen deðil misin?

Kimini yapraksýz çalý eyledin.
Kimini uslu bir veli eyledin.
Keremi çöllerde deli eyledin.
Daðlarý deldiren sen deðil misin?

Yerde kök býrakmaz vurduðun týrpan,
Nice yiðitlerin dalýný çýrpan,
Ferhat’ý daðlarda taþlara çarpan,
Yunus’u güldüren sen deðimlisin.

Sular sýð olsa da karanlýk tabii,
Berrak deðil ise görünmez dibi.
“Yüz üstü sürünen Sakarya” gibi,
Ayaða kaldýran sen deðimlisin.

Nice þanslýlarý korda evirip,
Ateþte çeliðin suyunu verip,
Dünyasýný cehenneme çevirip,
Cenneti dolduran sen deðil misin?

Sakladýðým sýrra ermekti derdim.
Seni tanýmaya çok emek verdim.
Sevmek nasýl olur, bilsem severdim.
Perdeyi kaldýran sen deðil misin?

Deðil misin sen, daðlarý eðdiren.
Beli büküp, alný yere deðdiren.
Bir damla yüreðe Hakk’ý sýðdýran,
Nefisi yýldýran, den deðil misin?

Ahmet KIR
16.05.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: