SON SABAH

Koca bir ömrü feda ettim ben senin uðruna
Sen ise bir anlýk sevgiyi bile çok gördün bana
Söylermisin nerde aþkýn adaleti hani nerde
Gör vicdansýz eserini kahreden gururumla kaldým þimdi baþbaþa

Bir güvercinin kanadýndaydý düþlerim
Belki uzaktý ama özgür
Senleydi kurduðum tüm hayallerim
Gelde bir kerecik olsun bari þu yüzümü güldür

Nedendir bilmem o gönlün ayrýlýðý seçti
Sensizliðin ardýndan bak kaç mevsim geçti
Uzak diyarlarýn kimsesiziyim kaybetmiþim kendimi
Ýnan yarýný olmayan meçhullerdeyim þimdi

Gözlerim aramakta gözlerim yorgun
Uykusuz gecelerin hesabýný verebilecekmisin
Baksana þu halime bitkin ve solgun
Söyle ansýzýn gel desem gelebilecekmisin

Hasretin çok zormuþ hasretin kurþun
Paramparça kalp kanýyorum sensizliðinde
Çare þu gönlüme ey sevgili bir çare olsun
Gel artýk hayalini görür oldum gözlerimde

Prangalar taktýn senli düþlerime
Gittiðinden beri gönül hapsindeyim
Beni üzen inan ölmek deðil de
Seni son birkez göremememin kederindeyim

Bitti artýk buraya kadar bu son satýrým
Belki gelirsin varsa az da olsa biraz hatýrým
Ýnan kalemi kaðýdý elime bu son alýþým
Artýk titriyor sana yazan ellerim farkýndayým

Belkide bu benim son sabahým...

Sedat Kesim
Sosyal Medyada Paylaşın: