TELEFONDAKİ SES

TELEFONDAKÝ SES

Hayat o kadar güzeldi ki artýk
Unutulmuþtu tüm gönül kýran sevdalar.
Nasýl hatýrlanýrdý ki söyle bana nasýl
Fýrtýnalara yenik düþen anýlar..

Akþam gün batarken kýzýllýðýn içinde
Telefonun sesiyle düþüncelerimden sýyrýldým.
Affet diyordu affet beni
Döndüm sana affet beni..

Kalakaldým öylece..
Kelimeler tükendi sustum, sadece dinledim.
Gerçekmiydi duyduðum.
Uðruna günlerimi gece ettiðim
Þimdi affet mi diyordu..
Affet.. Affet ha.. affet..

Ne de rahat diyordu..
Sanki beni terkeden o deðil
Sanki sevgimi haraca satan o deðil
Sanki iki tatlý söze, bir tebessüme kanan o deðildi.

Öylece kaldým, dinledim dinledim..
Kelimeler boðazýmda düðümlendi..
Nasýl konuþabilirdim
Duygularým gönül zindanýmda hapisken...
Ve ses anýlarýmdaki zindandan firar etmiþken..
Nasýl konuþabilirdim..

Ne yapmalýydým, nasýl davranmalýydým
Duygularým demir parmaklýklara yükleniyor
Affet be .. Hadi affet diyordu..
Çok bekledim bu günü affet diyordu.

Ama, ama ya ben ..ya geçmiþimde kahrolan ben,
Sevdasýna hançer yiyen ben ne derdi..
Nasýl affederdi bu hercai gönüllü vefasýzý.
Nasýl açardý gönül zindanýnýn parmaklýklarýný.
Affeden bana kýzmazmýydý aðlayan anýlarým..

Telefon elimde öylece dinliyordum..
Konuþamýyordum..
Konuþamýyordum..
Sadece dinliyordum..
Ve.. ve
Þimþekler çaktý gözbebeklerimde
Kirpiklerim yaðmura esirken telefonu usulca yerine býraktým.....
Ses gittikçe uzaklaþtý kulaðýmdan
Duyulmaz oldu sonsuza kadar..
Sellere esir ettim zindanýmdan gelen sesi

Boðdum, boðdum..
Boðdum ... Yüreðimin okyanusunda.
Artýk..Yoktu..
Yoktu..
Yoktu..

Canan MeLis Bayraktar
Sosyal Medyada Paylaşın: