Ölümünün 55. Yıldönümünde SEVGİLİ BABAMA

Senelerdir sana özlem duyarým,
Dizip, sayamadým sevgili babam.
Duman duman oldu gönül diyarým,
Silip, yuyamadým sevgili babam.
.
Baba, hiçbir acý yýllarca sürmez,
Her gün bayram olsa bana tad vermez,
Yalvardým, yakardým ömrümde bir kez,
Baba diyemedim sevgili babam.

Özlemim var, sana ait her þeye,
Hiç birlikte gidemedik çarþýya,
Bir gün olsun þöyle karþý karþýya,
Bir cað yiyemedim sevgili babam.

Daha ben goncayken yumdun gözünü,
Yastýk edemedim güzel dizini,
Göremedim bir an olsun yüzünü,
Sesin duyamadým sevgili babam.

Duvarda res’m olur, kalýr hayalin,
Her gün beni benden alýr hayalin,
Gözümün önüne gelir hayalin,
Engel koyamadým sevgili babam.

Duygularým okunuyor yüzümde,
Yýllar yýlý yaþ dinmedi gözümde,
Açlýðýmý hep hissettim özümde,
Sana doyamadým sevgili babam.

Baharýmda dolu vurdu, yel vurdu,
Babasýz büyümek beni çok yordu,
Þu gözlerim aðlamaktan mor mordu,
Bir gün uyumadým sevgili babam.

Felek aldýrmamýþ yoksul haline,
Koca bir çam düþmüþ yorgun beline,
Ölüm meleðinin hoyrat eline,
Seni kýyamadým sevgili babam.
20 Mayýs 2009/ Akyazý
Muhammet AVCI
Sosyal Medyada Paylaşın: