GÖMSÜNLER BENÝ
Çok çileler çektim seneler boyu.
Tüm yaptýklarýmýn karý bumuydu.
Sevgiyle yaklaþtým hüzn’oldu sonu.
Alnýmýn terinde boðdular beni.
Helali düþünüp haramdan kaçtým,
Mutluluk düþleyip kucaðým açtým,
Rýzkýn kuyruðunda sýramdan çýktým,
Mecnun,melul,deli ettiler beni.
Issýz dað baþýna mezar kazarak,
Canlý,canlý üzerime basarak,
Þükretmek yerine nefret saçarak,
Dünyanýn kirine sardýlar beni.
Izdýrabým bir gün duyarlar dedim,
Bunlar beni herhal anlarlar dedim,
Birlikten hep dirlik oluyor dedim,
Enayi yerine koydular beni.
Gece gündüz koþtum kitlendim aha,
Eþimden,dostumdan tiksindim aha,
Böylece yaþayýp yaþlandým aha,
Elinin körüne gömdüler beni.
Yine de kimseye küskün deðilim,
Mevlaam bilsin, bende piþman deðilim,
Hýrsýz,nankör,arsýz düþman deðilim,
Yalancý yerinede koydular beni.
Alýþtým dünyanýn bunca derdine,
Erol böyle bastý elli dördüne,
Birkaç vefalý dost gönül yurduna,
Selavatlar ile gömsünler beni.
19.5.2016 Erol Köktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.