Çocukluðumun ikiziyle koþardým el ele Bahar kuþlarý gibi kýrlarda Bazen düþer dizimiz kanardý Sarý beyaz papatyalar açardý Erik dalýnda eski bir salýncak Kapýlýrdý meltem rüzgarýna sallardý bizi
Leylekler uçardý bulutlara takýlmadan O zaman mevsimler öperdi yanaklarýmýzdan Gökyüzünün güneþi daha erken doðardý Çocukluðumun ikizi hep geç uyanýrdý Uykusundan
Pencerenin kenarýna konan iki serçe Cikciklerdi hep ekmek kýrýntýlarýna Akþam serin olurdu çocukluðum Yaðmur çisilerdi kirpiklerim den Sorardým bu bahar gelmeyecek mi Kelebeklere
Hadi çocukluðumun ikizi Umut gelincikleri yapraklarýný dökmeden Koþalým kiraz aðacýnýn gölgesine Belki de mutluluk oradadýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
SAADET KILIÇASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.