ben hayraným sevgiye
beni ben gibi sevenede !
kusur mudur ? sevilmeyi sevmek
hayattan mutluluk istemek, huzura ermek
suçmu sayýlacak ? sevdiðini can bilmek...
tatlý sözlere herdem aþýðým
acýlara; ta ezelden alýþýðým
kaderime küs deðilim
kendimle hep barýþýðým...
mutlu olurum
güzel sözler duyunca kulaklarým
utanýrým; kýzarýr yanaklarým
saklanbaç oynamak sobelemek deðilde
utandýðýmý görme diye hep içime saklandým...
hüznün sarmasýðý
bu akþam yine sardý sýktý yüreðimi
-al ip atla, imkansýz umudlarýnla dedi
verdi ellerime dertler yumaðý ipi
sarmaþýk ipi büyüyor sürekli
eskimiyor, kopmuyor ki...
derman var mýdýr bilmem, bitmeyen kederime
sýratý aþmak, cennete düþmek gibi
mutluluk gelir mi günlerime
yok yok; hiç umudum yok
Ýstanbul aðlasýn benimle, hiç gülmeyen kaderime...
ay ýþýmaz mý ?
güneþ doðmaz mý ?
benim gibilerin bahtýna !
varabilirmiyim, bende birgün
gönül sarayýmýn mutluluk tahtýna
gideceðim yollar varsýn dikenli olsun, beni daðlasýn
istanbul’da; gökte bulutlar
denizinde dalgalar kadersizliðime aðlasýn
yaðmur denizin kalbinden öperken, söyleyin; artýk utanmasýn...
19 Mayýs 21:34 2016
M E L E K