/ MİHRİ /

Yaz dedi
Sinan’ýn mihri-mah aþkýna yaz

Bir kaval sesine yak gitsin türküleri
Nasýlsa dili lal bir sarhoþluk bizimkisi
Bir kubbeden ötekine
Güneþ batsýn
Ay sallansýn
Gözlerinin siyahýnda öldür beni

Bir yörüðün kýl çadýrýnda
Olmayacak dua’ya amin dedim
Suretini indirdim
Sabretmeyi bilmeyen avuçlarýma
Ah Mihri
Ah yazgým olmayan Leyli
Kar oldum
Taþ oldum
Kafamý vura vura
Yarama tuz basa basa
Beni
Kendi kavmine baðýþla
Haktan gelen Kûn aþkýna
Ben Leyli
Ben
Her yaðan yaðmurun koynunda demlenen
Kolay sevenlerden deðilim ki

Yedi dað gezdim
Gözlerin için Mihri
Yarýnýmý ; hep dün bildim
Kimsesiz türkü gibi
Tan vaktinde
Tam vaktinde
Bir tekbir arasý
Göðün mabedinden duyarým
Zaman ve saniyeler arasýnda
Anlarým ki
Üstü açýk kalsýn üryanlýðýmýn demiþ Züleyha
Yusuf kuyular kadar kör
Aþkýn acýlarý asýrlardýr týrnak altýmda
Duymayan varsa hala
Arþ-u âlâ titrerken
Göðün þifresi
Varsýn nara atsýn gizil sancýlarýma

Ve bir gün
Düþerse ellerimiz iki yana
Ardým sýra okunsun aþk
Mühürlü yüreðinden baþla yanmaya
Ve beni
Yaðmurun ney sesiyle dans ettiði vakit hatýrla
Sahi neydi gün-ahýmýz
Kor/muydu
Kör/mü
Söyle Leyli
Hoþ/çakal iki kelimeye sýðýyor’mu ?

Ve bir þiir düþer geceye
Gözleri mayýn tarlasý gibi
Yine bir þair solundan vurulmuþtur
Berduþ-u viran misali
/ MineKuþ /
Sosyal Medyada Paylaşın: