dünyaya bir kuþtan bakarken gönlüm
vurulup düþen var, ciðerim ko’maz
suyu sýkýlýp da akarken gönlüm
yerlere yeksan aþk deðerim ko’maz
.
atlý karýncaymýþ sallý þer endam
kaderlerde yazar belli serencam
kabe gibi kara þallý; resen cem
öylesi çeker ki eðerim ko’maz
.
hesabý sorulan mahþer gülizar
müsta’mel kurulmuþ meþher... zül izar
mecnun düþerse yare her çöl izar
narýnda yakmadýk bir yerim ko’maz
.
nefsime aykýrý beni yaradan
gem’i tutulasý kaçar durmadan
yýkmamak adýna çeker sýradan
gücüm elinde... muhayyerim ko’maz
.
ayrýlýk sýrtýmda iz kamçý kamçý
omuzlarýmda yük vurduran yamçý
uykuya göz yumar hergün akþamcý
yoksulum ya nebze, benzerim ko’maz
yamçý ; sürücü
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.