SÝTEM
Bitti sanmýþým çocukluðumu, ne büyük yanýlgý
Oyunbozan küskün bir þiirim aslýnda
Bitimsiz þarkýlara öykünen bir yaðmur bulutu…
Ha yaðdý ha yaðacak !
Gözlerimde güvercinler biriktiriyorum…
Ha uçtu ,ha uçacak göðün evine, BÝLÝYORUM ama kýrýktýr kanatlarý !
Þiirler bitmezmiþ ,ah o gürültülü oyun
Þarkýlar barýþtýrýrmýþ bizi oyun sandýklarýmýzla
Sadece beþiðimizin sallantýlý tahtýnda ya da göðün tavan arasýnda !
Bilinmezliðin suskun tanrýsý tanýktýr adýmýza
Adýmýzý çaðýrdýðýnda, güler belki yüzümüz
Yani hatýrlandýðýmýzda !
Çocukluðumuz gelir belki usumuza ve ninniler karýþýr uykumuza
Birden an’larýz gelgitli kýyýda
Biri gelir kapatýr gözlerimizi o son uykuda…
Yakamozlu bahçesindedir tanrý
Okyanusun teninde yaþar güleç melekler ve uçarý deniz kýzlarý
Mavi bir yaðmurda unuturuz bazen yaþadýðýmýzý…
Ölüm ve aþk iki dudak arasý suskun bir çýðlýktýr , doðum gelgitli bir ebemkuþaðý
Tanrýnýn dizlerine eðilir biri
Biri gözlerine diker gözlerini
Hangi savaþ/çý daha kanî
Ve hangi yakarýþ !
Daha fazla duyurur kendini !
19 MAYIS 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.