gitme/...

ah! gözlerin yokmu! sükut buldu esrarýnda tutsak yüreðim
göðüm, yýldýzlarýnla doldu, bir deniz ülkesinde
kirpiðinde bir damla olup, seni oradan seyredeyim
gitme kal, çiçek olup açalým, beþinci mevsimde

titrek bir lambanýn ýþýðýnda mahmur
ve yorgun bedenimin, takatsiz halini
düþündükçe, bizarým ama, gönlümdeki huzur
yüreðime su serper, alýp götürür yaðmur selini

seni seviyorum diyebilmek nasýl bir duygu?
lambadaki alev gibiyim titrer her yaným
tartýþmaya ne gerek var? kim kime uydu!
ismin yüreðimde yazýlý,cevvaldir kaným.

gitme, kal bu gönlümün naif þehrinde
tutsaðým limanýnda ve hayal ýþýðýnda esir
gönlüm akar içten içe, hâlim içimde lâl
ey gönül; latif ol dilime, yine gönlümde kal
yusuf erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: