Gölgenin vurduðu soðuk duvarlarý bile sen diye sahiplenmiþken
Hangi süslü obje ruhumu sensizliðin renkli diyarlarýna sürükleyebilir’ki?
Irgatý oldum sensiz zamanýn
Gündüzleri acý ektim masumca
Geceleri zifir biçtim hunharca
Bir yanýna dert baðladým yüreðimin
Bir yanýna belki dönersin diye umut
Aklýma ibils düþüncelerde arýnmayý
Kendime sabýr öðrettim zamanla
Birtek sensizliðe dem vurmayý öðretmedim bilinç altýndaki benliðime
Birde janlýyan gönlüme gülmeyi
Asi rüzgarlarýn uðursuz uvultularýna kapýldým yanlýzlýkta
Ýsmi daha doðmamýþ hicranlara uyamdým her sabah
Kýzgýn raylarýn ayrýlýk doðuran kývýlcýmlarýnda tutuþtuðum korda
Aldýrmadan direndim içimi kesen neþetersi yaralara
Beni ak düþler apardý çoðu zaman
Ýsli düþüncelerin kara kefenli ölü fiþlemelerinde
Bir yaným kirli günahlara yeltenirken
Bir yaným kal dedi hep iyi niyet beklentilerinde
Yokluðunun sancýsýna maruz kaldýðým boþ duvarlar arasýnda
Bir kendimle konuþtum,bir kendimi anlamaya çalýþtým
Dilim ve isteklerimin arasýna ipek köprüler inþa ettim
Bir yaný sensizliðin karasý
Bir yaný senle olan benliðimin kârý
Kýzgýn kiriþler arasýndaki þefaf nesnlerle
Kaldým sen kalan koca mazinin ortasýnda
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.