Uy
Tütün Zamanı…
Dokuz yüz seksen birin haziranında
Tarlaya göçmüştük tütün zamanı
Sadece umutlarım vardı yanımda
Yükümüzü yıkmıştık tütün zamanı…
Bir küçük sıpayla merkebimiz vardı
Suyumuz Ali Kadının çeşmeden dolardı
O günler üstümüzde güneş bir nârdı
Tepeden tırnağa tütün zamanı…
Henüz beşindeydim sırtımda selem
Anam haydi derdi, az sendelesem
Yorgunluk çökünce çıkmıyor kelâm
Diller lâl olurdu tütün zamanı…
Anam radyodan hep türkü dinlerdi
Babam Sefil Baykuşu içten söylerdi
Yavrum bugünler de bitecek derdi
Hayaller yüklerdi tütün zamanı…
Arabalar sayardım yol kenarında
Ne işi var derdim bunların burda!
Gözlerim bakakalırdı arkalarında
Yalnızlık çökerdi tütün zamanı…
Saadet yengem gelir karşı tarladan
Bir bakraç yoğurt Ali Rıza dayıdan
Yokluk yurdunda bir yudum ayran
Yürekler soğuturdu tütün zamanı…
Sanki gönlümüzde bir umut vardı
Güzel günler için heyecan sarardı
Anam bugünleri bir bir sayardı
Sırlar aşikârdı tütün zamanı…
Oğul unutmayasın, geldiğin yeri
Vefasızlık edip te üzme cehdini
Ben az söylesem de anla hepsini
Yunustan hatıradır tütün zamanı…
(UYKUSUZ/ Ocak-2016)
KAHRAMANMARAŞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.