Seni çok sevdiðime inanmýyorsan eðer; Senin için bu caný söyle ben ne yapayým? Hiç kimsede gözüm yok, iki gözüm kör olsun; Kör olsun her bir yerim ben nereye gideyim? Senin için bu caný söyle ben ne yapayým?
Sensiz geçen günlere, bilmem ki neler yapsam, Senle olduðum her an, zamaný da durdursam, O güzel yanaðýna öpücükler kondursam, Hayal belki de bunlar hülyalara dalayým… Senin için bu caný söyle ben ne yapayým?
Yine seni aradým, gönlüm ismini andý, Sen bilmesen de bunu, kalbim bulurum sandý, Bu beden sana kandý, inan sana inandý, Ne olur ver elini, bu aþk için kalayým, Senin için bu caný söyle ben ne yapayým?
Uyku gecelerimde dostum olmuyor bana, Þikâyet etmiyorum sevdiðim inan buna, Benliðim feda olsun, feda olsun sevdâma, Þu yalan dünyada ben ben hep senin olayým, Senin için bu caný, söyle ben ne yapayým?
Kime istiyorsan sor anlatsýn sana beni, Sonra da dinleyiver bu garibin sesini, Ya da sor gözlerine bu adam neyin nesi? O vefasýz diyorsa o an orda öleyim, Senin için bu caný söyle ben ne yapayým?
MEHMET KAHVECÝOÐLU Sosyal Medyada Paylaşın:
MEHMET KAHVECİOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.