korkuyorum

sözün geçmediði bir rýhtým gibi
kaç liman sonrasýna demirlemiþ ki mutluluk
söylenecek çok þey varken
söylemeye tek söz býrakmadan
bir býçak kesiði gibi
bir idam gibi
ve bir yakamoz gibi
yüreðini bir þiire emanet etmek

güneþe küsmek
ve güne geç uyanmak gibi
senden uzak yaþamak
ve ölmek gibi
bir dalgaya tutunmak
bir nefes gibi
milyon kez nefesine katmak yüreðimi

ve sana bir mavilik çarpsa
yüreðimin mýsralarýnda gök kuþaðý açar gibi
yüreðimi avuç içlerine býrakýrdým
yüreðim ki
en çok avuç içine yakýþýrdý

ayak izlerinin ardý sýra gelsem
kalabalýk sokaklarý adýmlar gibi arasam seni
bir kum tanesinde bulsam
bir papatya yapraðýnda koklasam seni
ve bir bulutun gri tonlarýnýn altýnda kalsam
sen yaðsan
ben sende ýslansam

yüreðimde bir gök gürlüyor
korkuyorum
korkarak bakýyorum
öyle içten
ve öyle içimden yaðýyorum ki
bir düþ görür gibi
kendimden, senden
yaþamdan, yaþamaktan korkuyorum.

ibrahim dalkýlýç

16/05/2016
23:50 izmir
Sosyal Medyada Paylaşın: