Çok… Uzaklardan geliyordu Bana sesleniyor, kendine çekiyordu Aþina olduðum týnýsý kuþatarak rahatlatýyordu Peki, ne diyor ve hangi güfteyle bana sesleniyordu Neden yýllarýn besteleri benim hissiyatýma hitap ediyordu Neydi acým, dinmeyen sýzým, içimde kalmýþ umutlarým,bilinmiyordu Ruhumun hicran damlalarý adeta bir bir gün yüzüne çýkmakiçin bekliyordu
Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Cilasun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.