KÜBRAM

Kara bulutlar çatýþtý yaðmur yaðýyor
Gök gürledi gökte þimþekler çakýyor
Gök kuþagý altýnda alý yeþili seni arýyor
Adýn gibi özel ve güzelsin kübram

Daðlar ovalar nehirler su ile coþtu
Güneþ doðdu ovalarda çicekler açtý
Islanan toprakta mantarlar bitti
Senin adýn ne güzel güzelsin be kübram

Yaratan övünerek can vermiþ yaratmýþ
Gönülleri sevgi seli ile donatmýþ
Yüce kuran,da adýn gülle yazýlmýþ
Sen ne mübarek çiceksin be kübram

Boyun endamýn yürek yakýp yürek burkuyor
Güzel kalbin sevgi saygý hoþ sohbet atýyor
Yaratan yaratmýþ insan oðlu nasýl kýyýyor
Gönül,ler sultanýsýn sen be kübram

Yaza yaza bitiremem senin güzel ismini
Haktala yaratmýþ özel,dir özün ve sözün
Ýnsaný insan diye övdüren o tatlý dilin
Sen hem özelsin hem,de güzelsin be kübram

Babanýn anne,nin orta has bahçesi,sin
Ablanýn kardeþinin has baþ tacýsýn
Mevlanýn yaratan,ýn sen gönül taþýsýn
Yanýk gönüllere su veren,sin sen be kübra

Þahbazým adýný ne kadar yazsam az olur
Kardeþ kardeþi ancak bu kadar korur
Sana gelecek belalar inþallah son bulur
Sen benim gönlümün sevdasýsýn be kübram





Sosyal Medyada Paylaşın: