Yoruldum galiba kendimi artýk,
Arayýp bulmanýn zamaný geldi.
Hep önde yürüdüm,üst baþým yýrtýk,
Geride kalmanýn zamaný geldi.
Bakmadým kimseye,kötü kem gözle,
Üzmedim ahbabý,hiç kötü sözle,
Geçmiþi,maziyi,temiz bir bezle,
Islatýp silmenin zamaný geldi.
Nerdeyse tepemden dumaným geldi,
Her çektiðim nefes sinemi deldi,
Hele son günlerim yýla bedel di,
Huzurla dolmanýn zamaný geldi.
Aç gözümü azý ile doyurup,
Uðraþamam þunu bunu kayýrýp,
Ýyiyi içinden seçip ayýrýp,
Doðruyu bilmenin zamaný geldi.
Tövbe artýk deyip edip yemini
Azaltmalý biraz çayýn demini,
Ovaya saldýðým atýn gemini,
Azýya almanýn zamaný geldi
Kapadýðým yeter,gözümü açýp,
Ateþli çemberden bir hýzla geçip,
Aklý erenlerden bir meclis seçip,
Ýçinde olmanýn zamaný geldi.
Erdal SARIGÖZ
17-Mayýs-2016
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.