BİR ÖMÜR
Bir Ömür Seni Unutmaya Çalýþmaktan,
Artýk Yoruldum, Bilesin.
Fýrtýnaya Yakalanmýþ Bir Küçük Sandal Gibi,
Hasretin dev dalgalarý dövdü durdu yýllarca beni.
Ne kadar bilmek istemesem de nerede, kiminlesin?
Yýllar deðiþtirdimdi seni, yoksa hala eski sen misin?
Her yara bir gün gelir iyileþir mi dersin?
Senin açtýðýn bu yaranýn hala kanadýðýný nereden bileceksin.
Sen beni hiç merak etme, ben iyiyim bilesin.
Kýrk küsur yýl dayandým, mutluluðu oynadým.
Ne kaldý ki þurada geriye, indi inecek gözlerime perde.
Bir gece aya bak ta, þöyle benim için bir kez gülümse.
Unutulduðunu anlamak, daha zormuþ unutmaktan.
Hiçbir umut kalmadý bizden yana, ezdi geçti zaman.
Biter her þey belki bir 26 Mart, belki bir 2 Nisan.
Ýki ayrý þehirde, iki ayrý þekilde, iki ayrý insan.
Görüþmek artýk mümkün deðil, çok zaman aldý anlamam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.