incecik bir dal gövdesinden ayrý özünde fidan olma hevesi kökü yok yapraðý yok
kim der ki o eðri büðrü çubuk sarmaþ dolaþ olacak toprakla köklenecek büyüyecek yavaþ yavaþ yapraklarý irili ufaklý çiçeklerle bezenecek dallarý beyaz pembe
bilir mi aðaç gövdesine gizlenen onca güzelliði tanýr mý renkleri patlarken tomurcuk nereden öðrenir tek tek dokumayý o ipekten þeffaflýðý
saçarken çevreye mest eden kokusunu gül nasýl karýþtýrmaz kökünü yapraðýný çiçeðini fidancýk her bir zerre kendi görevini eda etmenin ferahlýðýnda
kaçýrdým bakýþlarýmý sorar gibi geldi bir an ya sen insanoðlu ya sen
tly
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tülay Bostancı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.