Ben Değilim Bu Defa

Kaburgalarýmý kýra kýra sindin içime,
Hiç hissettirmeden...
Ve damdan düþer gibi düþtün yüreðime,
Hiç incitmeden...

Þimdi sensiz geçip giden bu zaman,
Kýrýlan kemiklerimi kaynatmaya yetmiyor hiç...

Ýnan kýrýlýp, yýkýlan ben deðilim bu defa...
Kýzgýnlýðým üzerime gelen duvarlara...
Bilirsin sýðamam ben, gökyüzünü göremediðim kutulara.
Ýçine sýkýþýp duruyor çýðlýklarým, bu dört duvarýn...
Ya da bu tavan sensiz yere çok yakýn...

Zaman sensizliði geçmiyor hiç...

Ýnna aðlayan ben deðilim bu defa.
Akvaryumdaki balýðýmýn gözüne su kaçmýþ.
Penceremdeki çiçeðimin caný solmuþ.
Yerini yadýrgamýþ bütün eþyalar.
Benim aklým þaþmýþ, yüreðim yine yolunu bulmuþ.

Hatýralar yokluðunu tedavi edemiyor hiç...

Ýnan deliren ben deðilim bu defa.
Suç rayý gevþemiþ tekli koltuðunun,
Ya da gýcýrdayan senin yokluðun...
Kopuyor tahammüller yine inceldiði yerden.
Kalbim aklýma giden yollarý keserken...

Özlemek seni geri getirmeye yetmiyor hiç...

Ýnan ben bende deðilim bu defa.
Kokun içime ince ince sinmiþken,
Sindiremez oldum artýk sessiz gidiþlerini.
Ve inan hala yýkamadým kirlilerini.
Her þey býraktýðýn gibi yerli yerinde aslýnda.
Sadece ben bende deðilim bu defa.

Sensiz kendime gelemiyorum hiç... Moses
Sosyal Medyada Paylaşın: