YEŞİLIRMAK BOYLARINDA AYKIRI SEVDALAR

YEÞÝLIRMAK BOYLARINDA AYKIRI SEVDALAR
harþena daðýnýn hýrçýn eteklerinde kor alevlerle sevdim seni
þadýrvanlarda ürkek güvercin tedirginliði
gün aðarýyor yeþilýrmak boylarýndan
çeyizim eski bir sandukta
unuttum ben seni yar unuttum mukarnas taç kapýlarda
çýðlýð çýðlýða bir yangýn kubbeli revaklarda

kadý kýzý mihri deðilim
ben sen de ferhatýn daðlarý deldiði þirin deðil
yeþilýmak boylarýnda sonsuz söylenlerle akan bir þiir olmayý istedim
adýný muvakkithaneler önünde unuttum
yalýboyu evlerine karþý aykýrý gazeller okudum
harmani bakýþlý sevdalardan süzülüyor ýþýklar
eski þaraplar gibi takdis ediliyor rakkaslar
hayatýn türküsü yükseliyor aynalý maðaralardan

haber var mý senden
haber var mý kestane renkli saçlarýndan
çaðýrýr kimsesiz sesim seni borabay gölünün zümrüt sularýndan
fýrtýnanýn daðýttýðý harþenadan gazeller okuyor
yitip gidenlere mihri

uyanýyorum asýrlar süren uykudan
akþam bahçelerinde hüzünle koklanan gül oluyorum
lavanta kokulu sabahlardan
sülüs harfli kitabelerin yazgýlarýndan
baranlar içinde
yeþilýrmak boylarýndan sana koþuyorum

gel gül yüzlü mihri
redifli gazeller okuyalým akþamýn sükun saatlerinde
yeþilýrmak boylarýndan derin sulara
inelim kadim zamandan
gül bahar hatun ile amasya sancaðýna
kafesler arkasýnda yazýlan þiirimsin sen benim ey þehri hareþna

kurulsun yeþilýmak boylarýnda þiir divaný
zümrüt yeþilli hatunlar cumbalý evlerinde durulsun
harþena gibi siniyor göðsüme hasretin
ferhat kanallar açma da
gonca güller harda
pir ilyas gibi gönül darda
mihri þiirleriyle iyileþtir beni yar elmalýklarda

bimarhanede tabipsin
derinden iþledin ayrýlýðý yarama
gidemem artýk yeþilýrmak boylarýndan
bedestenden zümrüt yeþili þallar al bana yar
hezaranlar konaðýnda buluþalým akþam faslýnda
çiçek çiçek süslü saðýr pencerelerden bir ses ver yar

bir gün aklýna gelir anarsan beni
bayezid külliyesinde þadýrvanda su sesindeyim
güvercinlerin kýrmýzý ayaklarýnda yarým kalan sevdayým
þiir divanýnda yeþiýrmak boylarýndan mihri gibi an beni
ankalara özendik biz ey þehri hareþna
kirpiðimden yeþil ýrmaklar geçiyor
unutuþlar sarýyor kahverengi iklimin cumbalý evlerini

ilkyazýn ilk düþünde
yeþilýrmak boylarýnda
ince bir dal gibi duruyorsun
çarpýyor yalnýzlýðýmýz gül hüznü zamana
sevgilim beni eski bir amasya kartpostalýnda
gül dalýna yaðan þebnemler gibi an

þimdi þiir ve musiki zamaný
ben sen de gülbahar hatun olmayý istemedim
kadý kýzý mihri bile deðildim
ben sen de fýrtýnanýn savurduðu kelebektim
yeþilýrmak boylarýnda
gül dalýnda har ile savrulan

ey gül yüzlü mihri
içtiðim þarap ölümcül
giyindiðim kanat kýrýlgan
ferhat kanallar açýyor
þiir gonca gülün harýyla yanma da

ey kalbim
seni kalker kayalara oyulmuþ
bir pontus mezarýna gömüyorum
hoþçakal þehri hareþna


Sosyal Medyada Paylaşın: