Ben Hiç Ölmedim Ki Anne ...
ben hiç ölmedim ki anne
dört yaþýnda beni býrakýp gittiðin zaman
serildi topraðýn nemi gözlerime
elimde oyuncaðým ,kýrýldým anne
ben hiç ölmedim ki anne
yosun kokan bahçemde ýslak ýslak
kara üzümler gibi olgun yüreðimde
çardaðýmýn altýnda kapkara
bir yanýmda dedem
bir yanýmda dayým
ellerinde oyuncaðým
kýrýldým anne...
sen hiç...!!! aðlayan yüreðimin sesini duydun mu anne
yalvarýr gibi ardýndan " býrakýp gitme " der gibi
o , nasýl bir yürektir anne , saðýr gecelere gebe
göðsünden damlayan gözyaþlarýmdý anne
silip attýðýn ve ardýndan yýllara býraktýðýn
her gün kalbimde hissettiðim idi yokluðun
hiç beni aradýn , sordun mu anne....
sen var oldun ilk öðretmenimin gözlerinde
annem gibi sevdim sonra aþklarýmý birer birer
okþadým annem gibi göðsüne düþen saçlarýný
hepsinde senin kokunu aradým
ben hiç ölmedim ki anne
özleminle kavrulurken içimde
her yeni bir günde bir yetimin kalbinde
sen solgun çiçeðimdin anne
ardýndan onca yllar geçse bile.........alibaba 16 mayýs 2016 /güre
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.