İLK SEVGİLİ
ÝLK SEVGÝLÝ
Ýlk göz aðrým, ilk heyecaným, mahallenin en güzel kýzý.
Gönlümün ilk tomurcuðu, çocukluðumun yýldýzý
Baðrýnda büyüdüðümüz, sokaðýmýzdayým yýllar sonra
Hatýrlarmýsýn eviniz yokuþdaydý küçücük bahçesinde kiraz aðaçlarý vardý.
Hemen kapýnýzýn önünde de sokak lambasý yanardý
Lambanýn ýþýðýnda, merdivenler eþiðinde otururlardý mahallenin kadýnlarý
Girer girmez sokaða
Seni görebilmek için sindiðim
Dýþarý çýkman için dualar ettiðim,
Havanýn kararmasýný sabýrsýzlýkla beklediðim köþeyi aradý gözlerim.
Hani hatice ninenin zemberekli kapýsýnýn bulunduðu köþe vardý ya
Ýþte o köþeyi göremedim.
Akasya ve gül kokularýnýn birbirine karýþtýðý bahçe yok edilmiþ,
Yerine koca bir bina dikilmiþ.
Biliyorum üzüleceksin ama sizin ev de
Zalim bir kazmanýn ucunda son nefesini vermiþ.
Ne eþik kalmýþ, ne merdiven ne de ev.
Kadriye teyze, hatice nine ve ebediyete göçmüþ daha niceleri
Hüzünle baktýlar gözlerime
Bense ihanetin utancýyla girdim
Yerin dibine.
Biliyormusun lamba da yanmýyordu
Layýðýnýzý bulun dercesine
Bükmüþ boynunu aðlýyordu
Anlayacaðýn,
Gül benizli, belik saçlý, geçmiþimin en tatlý anýsý
Cennet sokaðýmýz, mezar edilmiþ sevgiye
Davut Tunçbilek/Keskin
Sosyal Medyada Paylaşın:
davut tunçbilek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.