BİR ŞEHİR ÖLÜYOR İÇİMDE

Bir þehir ölüyor içimde,
Yeþil rengi tuvallerde kalmýþ,
Bahçedeki erik aðaçlarý, badem aðaçlarý,
Kaçmýþ ardýna bakmadan, þehri terk etmiþ,
Güller kuþlar gibi saksýlara konmuþ,
Ormanlar parkta toplanmýþ,
Hamaklara hamallýk ederken,
Salýncakta sallananlara inat,
Dut aðacý olmak vardý, Koza’da,
Bu yýl döktüðümüz ceviz aðacý,
Bir gün kaldýrýmlara kurban gider mi?

Bir þehir ölüyor içimde,
Kalabalýklar içinde yalnýz olmak,
Uzak ufuklara bakmak, umarsýzca,
Yürümek caddelerde, gün boyu,
Vitrinleri göz ucuyla süzmek,
Ýndirimli fiyatlarý aþaðý indirmek,
Hatta yarý yarýya çekmek, karttan,
Altý takside, yetmedi ekstradan,
Kartýn kadar konuþ, kardeþim,
Paran sökmez burada.

Bir þehir ölüyor içimde,
Ýnsanlýktan nasip almamýþ insanlar,
Büyüklere yol vermek kimin umurunda,
Adamlýðým tartýþýlýr belki amma,
Arabamýn markasý, benim kimliðim,

Bir þehir ölüyor içimde,
Boðazköy’den dökülen betonlar,
Ferhat arasýnda sýkýþýp kalacak,
Tüm þehrin yüzeyini kaplayacak,
Çatlaklardan aðaçlar fýþkýrýrken,
Kökleriyle direnecek umuda,

Bir þehir ölüyor içimde,
Halý sahalarda maç yaparken,
Artýk kaçan topunuzu kimse kesemeyecek,
Kimse ödemeyecek kýrýlan camýn parasýný,
Sadece ortopedik kýrýklar,
Kalbimizi yaralar,

Bir þehir ölüyor içimde,
Ýçimde ki þehir,
Belki umudumla yeþerir.
06.04.2016
Mehmet TOZLU

Sosyal Medyada Paylaşın: