Ama bir de vazgeçmek var, iþte ben de bunu baþardým, vazgeçtim. Güçsüzlük deðil, bu bir güçlülük hali aslýnda. Öyle bir güç sarfediyorsun ki, bir bakmýþsýn içinde taþýdýðýn kalp tuz buz olmuþ, paramparça. Kolay deðil öyle olaný olduðu gibi kabullenmek. Tut saç tellerinden, ses tellerin incelip kýsýlýncaya kadar kendini yakýyor, boðuyor, aðlatýyor ve mecburen susturuyorsun iþte. Ve sonra, ama çok sonra oturup düþünüyorsun; vazgeçtim demek gerçekten vazgeçmek mi, kendini düpedüz kandýrmak mý yoksa?
Yoksa yoksa yoksa ..
Ben kendimden mi vazgeçmiþtim aslýnda?
-Leytun Kaplan-
Sosyal Medyada Paylaşın:
Leytun Kaplan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.